بررسی تطبیقی بطلان عقد در صورت تعذر وفا به مدلول آن در حقوق ایران و انگلیس

چکیده در همه عقود و معاملات ممکن است در مواردی متعاقدین و متعاملین پس از انعقاد عقدی، به سببی نتوانند به مفاد آن وفا کنند که در این صورت آن عقد به علت تعذر و عدم امکان وفا به عهد باطل می شود. تعذر وفا و اجرای قرارداد، از یک سو با قاعده فقهی «بطلان کل عقد بتعذرالوفاء بمضمونه» تطبیق می کند که به موجب آن، اثر تعذر بر قرار داد بطلان است و از سوی دیگر به موجب خیار تعذر تسلیم، اثر تعذر بر قرارداد، خیار برای متعهد له یا مشروط له است. البته با وجود اینکه یکی از مصادیق تعذر وفا به مدلول عقد، تعذر تسلیم موضوع قرار داد است در م 348 ق.م ایران بیع چیزی که بایع قدرت بر تسلیم آن را ندارد، باطل اعلام شده است. که می توان گفت تعذر اجرای مفاد عقد به صور مختلفی در عقود مشاهده می گردد که هر یک نتایجی را به بار می آورند. همچنین فقهای امامیه نیز بطلان عقدی را که وفا به مدلول آن متعذر است به طریق مختلفی توجیه نموده اند در این تحقیق سعی بر آن است تا موضوع تعذر وفای به عقد در فقه امامیه و حقوق ایران بررسی گردد و سپس با قوانین کشور انگلیس مطابقت داده شود و موارد افتراق مشخص و تعیین گردد.